Hierbij een blog van Peter Ramaekers, 63 jaar, een ?oude? ADHD-er. Maar niet oud van geest! Creatief, ondernemend en spiritueel zijn zijn belangrijkste kenmerken en interesses. Hij schrijft graag: columns over politieke en maatschappelijke thema?s, en boeken over filosofie en spiritualiteit. En daarvoor heeft hij vooral profijt gehad van de positieve eigenschappen die er aan ADHD kleven!
Positieve eigenschappen en talenten
Veel ADHD-ers zijn bijvoorbeeld creatief, intu?tief en stressbestendig (doordat je kunt leren om alles wat binnenkomt toch te verwerken en te gebruiken). Hoewel een diagnose 50 jaar geleden nog niet gesteld werd (sterker nog, de term ADHD bestond gewoon niet) heb ik door mijn oudste dochter die wel de diagnose kreeg ingezien dat ik ook al haar kenmerken vertoon. Dus volgens de huidige regeltjes: w?l ADHD. Vroeger was ik vooral impulsief en hyperactief, maar door vallen en opstaan heb ik daar mee leren omgaan. Na een ondernemend leven (hyper) ? ik ben nergens bang voor , nog zo?n positieve eigenschap, en daardoor zeer breed ge?nteresseerd ? ben ik nu met prepensioen, en doe ik wat ik leuk vind (schrijven, gemeentepolitiek, filosoferen, een energieco?peratie opzetten, pionieren in disruptief denken, dialogen organiseren, en coachen). Een comfort zone opzoeken past niet bij mij.
Mijn plaats vinden in een maatschappij met ADHD
Onze huidige maatschappij heeft zeker ADHD als collectieve eigenschap. Er is overal chaos, een stortvloed aan informatie. En er zijn snelle veranderingen, die als vanzelf lijken plaats te vinden. Dat was 50 jaar geleden niet het geval. Maar ik heb het voordeel dat ik er in gegroeid ben. En nu is het fantastisch. Alles kan interessant zijn. Ik ben nu gefascineerd door wat er maatschappelijk opkomt, als ware het vanzelf uit de chaos. In een nieuw woord heet dat: emergent, Dat zoiets betekent als: vanzelf opkomend, zonder duidelijke oorzaak. Ik heb ontdekt dat er ook een tak van wetenschap is die zich daar mee bezighoudt (complexiteitswetenschap).
Ik denk dat ADHD-ers er weinig moeite mee hebben zich aan te passen aan die complexiteit en chaos om ons heen! De nieuwe samenleving die op ons afkomt moet het hebben van ongeplande, radicale vernieuwing, disruptief denken (denken dat alles overhoop gooit), omdenken en kantelprojecten. Dat kun je (paradoxaal?) gieten in een onderwijsaanpak, waardoor mensen leren het bewust toe te passen. Ben ik ook mee bezig. Ervaringen overdragen aan anderen (lotgenoten), en het faciliteren van co-creatieve processen en bijeenkomsten geeft mij een kick! Laten we niet blijven steken in uitdagingen en problemen, maar ze uit de weg ruimen met een frisse kijk, en zonder ontzag voor heilige huisjes. We zijn toch niet braaf ?.
Boek over talentontwikkeling bij ADHD
Onlangs met mijn dochter Heleen een boek geschreven over de positieve kanten van ADHD (onze talenten) en hoe je die kunt ontdekken, ontwikkelen, en gebruiken. Wij hebben beide nooit medicatie geslikt, maar er zelf mee leren omgaan. In ons boek vertellen we ons levensverhaal, met de nadruk op de positieve kanten van ADHD, en hoe we dat verder hebben ontwikkeld, en zijn we een bedrijfje rond talentontwikkeling aan het opstarten (www.sleuteltotjouwtalent.nl).
Ik heb ook ADHD maar het is vooral een chaos in mijn hoofd. Met de rest kan ik aardig dealen..
En wat ik ook heb is dat ik heel snel kan schakelen van gevoelens. Van het een naar de ander springen. Maar dat is soms ook heel vervelend! Niet iedereen in mijn omgeving kan daar altijd mee overweg
Mooi dat jij je bewust bent dat je dit kan. Het klopt dat niet iedereen hiermee overweg kan, en dat kan in een sociale omgeving lastig zijn. Waar ik mee bezig ben, is zoeken wanneer ik omspring in mijn hoofd, bekijk het zo; als jij kan schakelen tussen gevoelens en je daar bewust van bent, kun je ook dit bewust uitschakelen. Klinkt heel ingewikkeld, maar dat is het niet. Op het moment dat jij voelt dat het gebeurd, kun je tegen jezelf zeggen nu even niet, want dit is op dit moment niet gepast. Mindfullness of meditatie kan daarmee helpen. In het begin is het erg moeilijk, want het hoofd van een adhd’er staat immers niet makkelijk stil. Hoe meer je het oefent, hoe makkelijker het wordt om je hoofd te kunnen leegmaken. Het is een bewustwording van!
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.